تجلّی گر عشق

عباس، خدای ادب و عشق و شجاعت
خورشید درخشان وفا، مهر و صداقت

عباس تجلی‌گر عشق دو جهان است
چون عشق و وفا در دل عباس نهان است

همراه حسین، هم‌قدم زینب و زهراست
بر اهل حرم، بر ضعفا ساقی و سقّاست

او مظهر ایمان و ادب، یار حرم شد
در هر قدمش جلوهٔ صد مهر و کرم شد

عباس از الطاف خدا چون کَرَم آمد
چون موج خروشان، به کنارِ حرم آمد

او ماه درخشان شب تار حرم شد
خورشید وفا، ساقی و دلدار حرم شد

پرچم به کف و نام خدا ورد زبانش
تا روز جزا ماند از او عشق نشانش

ای نور دل فاطمه، عباس دل‌آرا
با یاد تو دل گشته سراپا چو تمنا

تا نام تو جاریست به لب‌های محبّان
عشق تو شود مایه آرامش هر جان

تا عشق تو باشد به دل اهل ولایت
روشن شود این راه به نور تو هدایت

عباس، امید دل عشّاق دو عالم
با نام تو خوانند همه، ذکر، دمادم

عباس، امید دل عشّاق حقیقت
آیینهٔ رخسار خداوندِ محبّت

از جان گذرد هر که ابوالفضل بخواهد
چون عشق علمدار، از آلام بکاهد

خوش آمده‌ای، ای قمر باغ ولایت
با جلوه‌ات افروخته شد شمع عنایت