مادرم، آغوشِ تو باغِ بهشت‌است
مهرِ تو همچون چراغِ سرنوشت‌است
مادرم، ای رازِ سبزِ بودنِ من
با دعایت زنده‌ام، ای گلشنِ من
مادرم، آغوشِ تو آرامِ جانم
سایه‌ات مأمن‌ترین جایِ جهانم
خنده ات چون سازِ بارانِ بهارم
عشقِ تو آرام‌بخشِ روزگارم
چشهٔ لبخندِ تو آبِ حیات‌است
زندگانی با وجودَت در ثُبات‌است
مهرِ تو خورشید را شرمنده کرده
ماه را از نورِ خود آکنده کرده
مادرم، ای همدمِ شب‌های تارم
نورِ رُخسارت چراغِ روزگارم
ای که آغوشت پناهِ امنِ جانم
ای که قلبت خانهٔ امنِ جهانم
بی‌دریغ از مهرِ خود کردی عطایم
دیده پوشیدی ز هر خبط و خطایم
ای بهارِ خانهٔ بی‌برگ و بارم
هر چه دارم از دعاهای تو دارم
ای گلم، ای مهربان، تاجِ سرِ من
روزِ تو باشد مبارک، مادرِ من
